Bijbel
De Bijbel is een verzameling van boeken, geschriften, liederen, profetische boodschappen en brieven die is ontstaan over een periode van meer dan 4000 jaar. Het is onderverdeeld in twee delen: het "Oude Testament" en het "Nieuwe Testament", die elk weer zijn onderverdeeld in diverse boeken, brieven, etc.
De Bijbel is het meest vertaalde en verkochte boek ter wereld (zie ook: Boeken, Vertalingen, Woordenlijst)
Oude Testament
Het éérste deel van de Bijbel is het "Oude Testament", afgekort tot OT. Dit gedeelte is onderverdeeld in 39 boeken, of rollen. Deze boeken zijn allemaal geschreven voordat Jezus op aarde kwam. De laatste ongeveer 400 jaar voor dat moment. Zij beslaan samen een periode van ongeveer 4.000 jaar, voor wat betreft de onstaansperiode.
Nieuwe Testament
Dit gedeelte bevat 27 boeken en al deze boeken zijn geschreven ná de komst van Jezus, in de periode van ca. het jaar 30 tot (uiterlijk) het jaar 90 na Christus.
Hoe komen we aan de Bijbel?
De boeken van de Bijbel zijn geschreven door verschillende auteurs, en de auteurs zijn voor nagenoeg alle boeken bekend. Deze boeken zijn door God geinspireerd en zij zijn daarmee 'het Woord van God'. Zoals één van de volgelingen van Jezus het verwoorde in zijn boek/brief wanneer hij spreekt over de profetische boeken en woorden in de Bijbel: "Want niet door [de] wil van een mens werd ooit profetie voortgebracht, maar <heilige> mensen van Godswege [= door God] hebben, door de Heilige Geest gedreven, gesproken". (2e brief van Petrus, hoofdstuk 1 vers 21, Voorhoeve vertaling).
Waar gaat de Bijbel over?
De Bijbel verteld het verhaal over de oorsprong van de mens, hoe deze mens door God werd gemaakt en zich vervolgens tegen God keerde en de band die er was met God verbrak. Hoe God een volk, Israël?, koos om daarmee een verbond te sluiten - en hoe Hij verder handelde met dit volk en hoe dit volk hem vaak verdriet deed…. Uiteindelijk stuurt God Zijn Zoon, Jezus Christus, naar de aarde om de verbroken band met Hem te herstellen. Hij zag, en wist, dat de mens dit zelf niet kon en bood daarom hiervoor "in Jezus" een oplossing aan de mensheid aan. De Bijbel laat zien hoe wij de gebroken band met God kunnen herstellen.
Is de Bijbel betrouwbaar?
Wat bedoelen we wanneer we zeggen dat “de Bijbel het Woord van God” is? Het is duidelijk dat we aannemen dat de Bijbel een openbaring is van God. Dat de Bijbel niet alleen ons denken verlicht, maar ons zaken openbaart van God die we anders niet zouden hebben kunnen leren of bevatten.
Het is waar dat de Bijbel uitspraken en citaten bevat van mensen zoals in Handelingen 17:28: Want in hem leven wij, bewegen wij en zijn wij. Of, zoals ook enkele van uw eigen dichters hebben gezegd: “Uit hem komen ook wij voort.” – en ook vinden we er uitspraken in van engelen (Matteüs 1:20), ja zelfs van demonen, de satan en uiteraard God zelf. Desondanks wordt de Bijbel “Het Woord van God” genoemd, omdat het gehéél een geïnspireerde, betrouwbare en onfeilbare weergave is van wat God essentieel acht voor ons om te weten over Hem zelf, de kosmos en onze medemens.
De Bijbel is het product van mensen die, getrouw, door God’s Geest weer hebben gegeven wat er van belang is voor ons mensen. Zonder dat daarin menselijke inzichten van belang waren of tot fouten hebben geleid.
Hoe is het mogelijk dat er zo’n getrouw verslag is ontstaan? Op welke manier heeft God dit kunnen bewerkstelligen? Deze vragen kunnen worden beantwoord door een voorbeeld gegeven door wijlen dr. Barnhouse. Dr. Barnhouse stelt dat toen de Heilige Geest over Maria kwam, in haar zondige staat, ondanks haar beperkingen en fouten, er desondanks een “perfect resultaat” was: Christus Jezus, de man zonder zonden. Zo ook heeft de Heilige Geest de schrijvers van de Bijbel geïnspireerd tot het creeëren van een betrouwbaar, geïnspireerd en Goddelijk boek: de Bijbel.
Als we spreken over de inspiratie van de Bijbel, dan spreken we over het proces dat God heeft gebruikt om zijn Woord en Boodschap aan de mens over te brengen. Dit proces is door de Apostel Paulus beschreven als: “Elke schrifttekst is door God geïnspireerd”. In de grondtekst wordt het Griekse woord theopneustos gebruikt dat “ingeademd” betekent. Petrus zegt hierover in 2 Petrus 1:21 “want nooit is een profetie voortgekomen uit menselijk initiatief: mensen die namens God spraken werden daartoe altijd gedreven door de heilige Geest.”
De inspiratie van de Bijbel en het concept er van zoals we hiervoor hebben beschreven beschrijven alleen het initiële schrijven van de Bijbel. Alleen op de oorspronkelijke auteurs heeft God zijn Geest “geademd”! Deze oorspronlijke tekst is hetgeen kan worden genoemd het “onfeilbare Woord van God”.
Door de eeuwen heen heeft God zijn woord bewaard. Letterlijk duizenden kopieën van (delen van) de Bijbel en manuscripten zijn bewaard gebleven. Soms bevatten deze manuscripten kleine (schrijf)fouten, maar, door ze naast elkaar te leggen en zorgvuldig te vergelijken is het mogelijk gebleken dat wij nu, duizenden jaren later, nog stééds beschikken over de originele geschriften! Christenen claimen daarmee, terecht, dat het Woord van God betrouwbaar én onfeilbaar is. Zie in dit verband ook het artikel over de rollen die zijn gevonden in Qumran.
Schriftcriti beweren dat de Bijbel in de loop der jaren ‘gecorrumpeerd’ is geraakt; er zijn zaken toegevoegd, er zijn zaken verwijderd, er zouden ‘redactionele bewerkingen’ zijn gedaan.. Maar de vondsten van zeer oude manuscripten, archeologische vondsten, en dergelijke hebben er juist voor gezorgd dat de laatste eeuwen de Bijbel –die door deze vondsten een hoge betrouwbaarheidsgraad bleek te hebben en er alleen maar door werd bevestigd- nóg verder te perfectioneren!
Door de toegenomen kennis, archeologische vondsten e.d. en de betere kennis over de historische achtergronden waartegen de Bijbelgedeelten werden geopenbaard aan de mensen zijn er “problemen” opgelost waar honderd jaar geleden Bijbelgeleerden zeiden: “onoplosbaar”. Het zou daarom ook wel heel dom zijn om de inspiratie en onfeilbaarheid van Gods Woord terzijde te schuiven, vanwege het feit dat er nu nog een paar “probleemteksten” (woorden) overblijven (minder dan 0,02%). Dat wil zeggen: deze tekstgedeelten zijn vragen over omdat er verschillende varianten van bestaan. De aanhangers van de schriftcritici van honderd tot vijfitg jaar geleden zouden er daarom misschien goed aan doen hun argumenten om “het geloof vaarwel te zeggen” opnieuw te wegen. Want: gebleken is immers dat deze critici zich op onvolledige kennis en bronnen baseerden.
Tot nu toe is er geen énkele vondst gedaan die de Bijbel weerspreekt. Ook is er nog geen enkel fragment of (gedeelte van een) boek gevonden dat strijdig is met wat wij tegenwoordig beschouwen als “het Woord van God”. Zijn Woord is wonderwel bewaard gebleven!